niedziela, 27 grudnia 2015

Wspólne śpiewanie kolęd i pastorałek

Czas Bożego Narodzenia, to czas spotkań w rodzinnym gronie i w gronie przyjaciół. Spotykamy się w kościele przy ołtarzu i szopce. Spotykamy się przy rodzinnym stole, a także na okolicznościowych „opłatkach”. W naszej miejscowości takie spotkanie planowane jest 16 stycznie 2016r., o godzinie 18.00 w świetlicy wiejskiej.

Śpiew tego dnia (25.12.2015r., o godz.16.00) połączył wszystkich, którzy odpowiadając na zaproszenie księdza proboszcza Leszka Wilka przyszli do kościoła, aby przeżyć piątkowe popołudnie  na wspólnym kolędowaniu. Na spotkanie przybyło wielu mieszkańców i gości, którzy przyjechali do Darnawy. Dużo radości oprócz śpiewania kolęd sprawił śpiew pastorałek, które dziś niestety odchodzą w niepamięć. 

Kolęda – pierwotnie radosna pieśń noworoczna, która współcześnie przyjęła powszechnie formę pieśni bożonarodzeniowej (nawiązującej do świąt Bożego Narodzenia). Utrzymywana najczęściej w konwencji religijnej, początkowo wywodząca się z tradycji ludowej, w późniejszym okresie komponowana jest również przez wielu wybitnych kompozytorów. Odmiana kolędy o wątkach zaczerpniętych z życia codziennego nazywana jest pastorałką, która w odróżnieniu od kolędy we współczesnym, potocznym tego słowa rozumieniu, nie jest wykorzystywana w chrześcijańskich nabożeństwach religijnych ze względu na swój świecki charakter.
    Piątkowe spotkanie rozpoczęliśmy przepiękną kolędą dla nieobecnych. Wielu z nas w ten sposób wspominało swoich bliskich, których już z nami nie ma…..

„Kolęda dla nieobecnych”

A nadzieja znów wstąpi w nas.                  
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie .
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu. 


Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.                      
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.

 fotorelacja: https://plus.google.com/photos/100327838694636607820/albums/6232989003966596641

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz